ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ,ΤΟ Δ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΟΜΕΝ...…

[Το μπλόγκ δημιουργήθηκε εξ αρχής,γιά να εξυπηρετεί,την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελευθερία του λόγου...υπό το κράτος αυτού επιλέγω με σεβασμό για τους αναγνώστες μου ,άρθρα που καλύπτουν κάθε διάθεση και τομέα έρευνας...άρθρα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κι αντιπροσωπεύουν κάθε άποψη και με τά οποία δεν συμφωνώ απαραίτητα.....Τά σχόλια είναι ελεύθερα...διαγράφονται μόνο τά υβριστικά και οσα υπερβαίνουν τά όρια κοσμιότητας και σεβασμού..Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές..]




Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΤΑ....[Μέρος Ε΄..7ος Αθλος του Ηρακλή,η 7η κάρτα ταρώ..το άρμα]

Ο ΜΥΘΟΣ
7ος ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ:
Ο ΕΡΥΜΑΝΘΙΟΣ ΚΑΠΡΟΣ

΄Εχοντας εκπληρώσει τους προηγούμενους άθλους ήρθε η ώρα που ο Ηρακλής έπρεπε να αναπτύξει την ισορροπία και την υγιή κρίση.
΄Ετσι ο Διδάσκαλος του ανέθεσε να πιάσει τον Ερυμάνθιο Κάπρο τονίζοντάς του πως στο δρόμο του έπρεπε να βρει και την ώρα να φάει.
Ο Απόλλωνας έδωσε ένα τόξο στον Ηρακλή, μα εκείνος το αρνήθηκε γιατί φοβήθηκε μήπως επαναλάβει το λάθος που έκανε στον προηγούμενο άθλο του - στη ζώνη της Ιππολύτης - όπου σκότωσε την αμαζόνα, ενώ εκείνη, έχοντας επίγνωση του Νόμου, του έδινε τη ζώνη.

΄Ετσι, παίρνοντας μόνο το ρόπαλό του άρχισε να ανεβαίνει στο απόκρημνο βουνό.
Καθώς προχωρούσε, συνάντησε ένα φίλο, τον κένταυρο Φώλο. Σταμάτησαν και μίλησαν και ο Ηρακλής ξέχασε το σκοπό του.
Ο Φώλος προσκάλεσε τον Ηρακλή να ανοίξουν ένα βαρέλι κρασί που είχαν δώσει οι Θεοί στον όμιλο των κενταύρων. Προτού το ανοίξουν, ακούστηκε μια φωνή από τους Θεούς να λέει ότι το βαρέλι ανήκε στον όμιλο και δεν έπρεπε να ανοιχτεί παρά μόνο όταν θα ήταν συγκεντρωμένοι όλοι οι κένταυροι.
Ο Ηρακλής και ο Φώλος όμως το άνοιξαν και κάλεσαν το Χείρωνα, έναν άλλο σοφό κένταυρο, να συμμετάσχει μαζί τους στο μεθύσι.
Οι άλλοι Κένταυροι άκουσαν το θόρυβο από το γλέντι και θύμωσαν. ΄Ετσι έγινε μια άγρια μάχη μεταξύ τους. Ο Ηρακλής, αντί να λάβει σωστές αποφάσεις, έγινε και πάλι αφορμή θανάτου και έσφαξε τους φίλους του, τους δύο Κενταύρους. Και ενώ οι άλλοι Κένταυροι θρηνούσαν, εκείνος το ΄σκασε για να συνεχίσει την έρευνά του.
Ακολουθούσε τα ίχνη του κάπρου και αναζητούσε να βρει μια έξυπνη διέξοδο. Με επιτηδειότητα έστησε μια παγίδα και περίμενε ακίνητος έως ότου χάραξε. Ο κάπρος ξεπρόβαλε από τη φωλιά του γυρεύοντας τροφή κι έπεσε μέσα στην παγίδα. Ο Ηρακλής τον απελευθέρωσε και πάλεψε μαζί του μέχρι που τον νίκησε, υψώνοντάς τον στον ουρανό.
Ο Ηρακλής τώρα κατέβαινε χαρούμενος από την κορυφή του βουνού κρατώντας τον άγριο αλλά τιθασευμένο κάπρο από τα δύο πισινά του πόδια και όλοι όσοι τον συναντούσαν γελούσαν βλέποντας τον κλονιζόμενο κάπρο και το γελαστό άνθρωπο.

΄Ετσι εκτέλεσε τον έβδομο άθλο του ο Ηρακλής και γύρισε πίσω στο Δάσκαλο της ζωής του.
Τότε ο Δάσκαλος είπε: " ο έβδομος άθλος συμπληρώθηκε. Συλλογίσου βαθιά στα μαθήματα του παρελθόντος. Σκέψου πάνω στις δοκιμασίες σου Υιέ μου.
Δυο φορές σκότωσες αυτό που έπρεπε να αγαπάς. Μάθε γιατί ".

Η ερμηνεία του μύθου

Ο Ηρακλής είναι ο πνευματικά αγωνιζόμενος άνθρωπος.
Ο κάπρος είναι η επιθυμία, η αστρική φύση του ανθρώπου.
Οι 2 Κένταυροι που σκότωσε ο Ηρακλής,
είναι ο Χείρων (που αντιπροσωπεύει την ισχυρή σκέψη) και
ο Φώλος (που αντιπροσωπεύει τη σωματική ρώμη).
Ειπώθηκε στον Ηρακλή ότι σκότωσε αυτό που έπρεπε να αγαπά.
Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να έρθει σε επαφή με αυτές τις όψεις του,
με σκοπό όμως να τις ελέγξει, αντλώντας απ΄αυτές τη δύναμη να επιτύχει τον άθλο του (να βρει καιρό να φάει - να ενισχυθεί, του είπε ο Διδάσκαλος).

Για να το πετύχαινε αυτό θα έπρεπε να θυμάται ποιος ήταν ο πνευματικό του στόχος.
Εκείνος όμως τον ξέχασε για χάρη της σαγηνευτικής επίγειας φιλίας (Φώλος) επικαλούμενος τη σκέψη εκείνη που εύκολα βρίσκει δικαιολογίες για να μεταθέσει κάποιες ευθύνες (Χείρων).

Ξέχασε πως μπορούμε
  • να είμαστε καλοί με τους ανθρώπους
  • επαρκείς στις απαιτήσεις της καθημερινότητάς μας,
    αλλά χωρίς συμβιβασμούς προς το πνεύμα.
Οι άλλοι κένταυροι είναι το σύνολο των στοιχειακών δυνάμεων που μέσα μας διεκδικούν τη διαιώνιση της ζωώδους φύσης αλλά που ταυτόχρονα δικαιούνται να συμμετέχουν στα οφέλη της απελευθέρωσης προς την οποία βαδίζουμε.
(Στο μύθο αναφέρεται πως το κρασί ανήκει σε όλους).

Βλέπουμε επίσης ότι την αστρική μας φύση (που εδώ τη συμβολίζει ο κάπρος),
δε μπορούμε να την ελέγξουμε μόνο με τη φυσική δύναμη ή τη σκέψη
αλλά χρειάζεται να την υψώσουμε στο όρος της ψυχής.

Ο Ηρακλής δε χρησιμοποιεί κτηνώδη δύναμη για να πιάσει τον κάπρο αλλά στήνει μια παγίδα.
Είναι
  • μεθοδικός
  • υπομονετικός και
  • σέβεται το νόμο της οικονομίας, μία βασική ποιότητα του ζυγού.
    Δε σπαταλά περισσότερη ενέργεια από αυτή που είναι αναγκαία.
    Αυτό θα τον βοηθήσει να επιτύχει τον επόμενο πνευματικό του άθλο.
Ο Ηρακλής πιάνει τον κάπρο από τα πόδια και κατεβαίνει τη βουνοπλαγιά χαρούμενος προκαλώντας το γέλιο όσων τον βλέπουν.
Εδώ παρατηρούμε μια ποιότητα του Ουρανού. Την ανεύρεση ασυνήθιστων λύσεων και την αξία του απρόβλεπτου.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ουρανός εισάγει πάντα το ριζοσπαστικά νέο.

Ο Διδάσκαλος Μορύα αναφέρει συχνά ότι
η ιδέα του απρόβλεπτου
είναι ένα από τα μεγαλύτερα όπλα που έχουν δοθεί στην ανθρωπότητα για τη μάχη της με τη θυμική αυταπάτη.
Είναι η πηγή γέλιου
που αποδοκιμάζει τα προσχήματα
και καταστρέφει τους παρωχημένους τρόπους σκέψης και δράσης.

Στην ιστορία ασυνήθιστες προσεγγίσεις αναφέρονται συχνά.
Ένα παράδειγμα είναι ο Σκιπίωνας όταν απέκρουσε τους ελέφαντες που έστειλε ο Αννίβας εναντίον του, βάζοντας τους στρατιώτες του να σαλπίσουν στα αυτιά των ζώων.

Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχνάμε πως:

Η ανθρωπότητα βρίσκεται στο κατώφλι μιας μεγάλης ευκαιρίας μα και δοκιμασίας.
Αφήνει πίσω παλιές δομές και τον παλιό τρόπο σκέψης.

Η Νέα Εποχή απαιτεί νέους,
πνευματικά απρόβλεπτους, για τα σημερινά δεδομένα τρόπους σκέψης και δράσης.
Πρέπει να μείνουν πίσω οι παλιές διαδικασίες, όσο οδυνηρό κι αν είναι αυτό,
και νέες πορείες ν ανακαλυφθούν με κατεύθυνση το Φως.

Ας είμαστε πνευματικά ευαίσθητοι και οξυδερκείς
και ας τολμήσουμε ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟ.

Το άτομο που είναι αφιερωμένο αληθινά στο πνεύμα,
κάτω από τις συνθήκες των ανθρώπινων αναγκών
ΔΡΑ ΣΑΝ ΠΝΕΥΜΑ.http://panselhnos-sto-zygo.blogspot.com
================


Η 7η ΚΑΡΤΑ ΤΑΡΩ..

Το Άρμα


Περιγραφή της Κάρτας



Στην κάρτα νούμερο επτά (VII) βλέπουμε ένα περίεργο
Άρμα που το σέρνουν δύο σφίγγες, όντα της αρχαίας
ελληνικής μυθολογίας. Οι σφίγγες είναι διαφορετικού
χρώματος και στραμμένες σε αντίθετες κατευθύνσεις.
Αν σ’ αυτό προσθέσουμε ότι το Άρμα καθ’ αυτό
φαίνεται να είναι πέτρινο, τετραγωνισμένο και να έχει
μόνο δύο ρόδες αρχίζουμε να αμφιβάλουμε για την
αποτελεσματική του λειτουργία. Ακόμα χειρότερα
τα γκέμια που ο αρματηλάτης φαίνεται να κρατάει
με το αριστερό, ασυνείδητο, χέρι είναι αόρατα, έτσι είναι
να απορεί κανείς με τη σιγουριά που έχει στην έκφραση του.

Ο ίδιος έχει την όψη του νεαρού βασιλιά που ξεκίνησε το ταξίδι του, μάλιστα κρατάει
και το σκήπτρο του στο δεξί χέρι. Η πόλη που άφησε πίσω του φαντάζει μικρή
δείχνοντας μας ότι η θέληση του είναι ισχυρότερη από τους κοινωνικούς κανόνες.
Έπειτα διέσχισε μια καταπράσινη έκταση, ενδεικτικό της ζωτικότητας του,
και πλέον έχει μπει μέσα στο νερό, ίσως για να μας δείξει ότι αντλεί την δύναμη του
από το ασυνείδητο. Είναι όμως αμφίβολο το κατά πόσο μπορεί πραγματικά να ελέγξει
την τεράστια αυτή δύναμη και να μείνει στην επιφάνεια. Ωστόσο η κάρτα ονομάζεται
Το Άρμα και είναι η πρώτη φορά στις κάρτες που εξετάσαμε μέχρι τώρα που η ονομασία
δεν δίνεται από την ανθρώπινη φιγούρα αλλά από ένα αντικείμενο.
Ας ξαναγυρίσουμε λοιπόν στο Άρμα.

Κάθε άρμα αποτελείται από τρία μέρη:
α. την άμαξα με τις ρόδες που συμβολίζει το υλικό μας σώμα,
β. τα άλογα ή τις σφίγγες στην περίπτωση μας που σπρώχνουν την άμαξα και συμβολίζουν
τα συναισθήματα μας
γ. τον αμαξά ή αρματηλάτη αν προτιμάτε που διευθύνει το άρμα και συμβολίζει τον νου.
Ιδανικά θα πρέπει ο νους να κυβερνάει τα συναισθήματα κι έτσι να ελέγχει το σώμα,
ωστόσο συχνά αυτό δεν συμβαίνει αφού ο νους είναι αδύναμος και αφήνουμε
τα συναισθήματα ανεξέλεγκτα να μας πάνε όπου θέλουν.
Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στη κάρτα μας για να δούμε το νεαρό βασιλιά να έχει
ενσωματωθεί μέσα στο πέτρινο άρμα του, έχοντας γίνει ένα μ’ αυτό. Πάντα υπάρχει
ο κίνδυνος ο νους να βουλιάξει μέσα στην ύλη και να γίνει άκαμπτος. Όσο για την
απουσία γκεμιών, τις δύο μόνο ρόδες και τις σφίγγες που στρέφονται σε αντίθετες
κατευθύνσεις, όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά της ασταθούς ισορροπίας που είμαστε
υποχρεωμένοι να διατηρήσουμε στη ζωή μας ανάμεσα σε αλληλοσυγκρουόμενες δυνάμεις.
Άλλωστε ο ισοσκελής σταυρός πάνω στο Άρμα είναι αρχαίο σύμβολο ισορροπίας
μεταξύ ουρανού και γης. Ακόμα και τα ρούχα του αρματηλάτη, κόκκινο και μπλε,
δείχνουν ότι συνδυάζει το πάθος με την πνευματικότητα. Θα του χρειαστούν και τα
δύο στο ταξίδι του.

Αλλά γιατί σφίγγες κι όχι άλογα όπως άλλωστε συνέβαινε στις πρώτες σειρές Ταρό;
Οι σφίγγες εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα από τον Eliphas Levi
και ακολουθούνται συχνά από τότε όπως συμβαίνει με την κάρτα από το Spiral Tarot
που δανειστήκαμε αυτό τον μήνα. Αυτή είναι μια προσθήκη που ενισχύει τον εσωτερικό
συμβολισμό του Ταρό. Σύμφωνα με την μυθολογία, η σφίγγα ζούσε στην περιοχή της
αρχαίας Θήβας και ρώταγε τους νεαρούς άντρες της πόλης το κλασσικό αίνιγμα:
Τι είναι αυτό που περπατάει με τέσσερα πόδια το πρωί, με δύο το μεσημέρι και με
τρία το απόγευμα; Όποιος δεν μπορούσε να απαντήσει καταβροχθιζόταν από τη σφίγγα.
Η απάντηση είναι βέβαια «ο άνθρωπος» σαν μωρό, ενήλικος, γέρος και βέβαια ο μύθος
μας λέει ότι αν δεν συνειδητοποιήσουμε την ανθρώπινη φύση μας με τις αδυναμίες και
τους περιορισμούς της, τότε θα καταστραφούμε. Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ.
Την απάντηση στη σφίγγα την έδωσε τελικά ο Οιδίποδας που έτσι έγινε βασιλιάς της Θήβας.
Ο Οιδίποδας αποτελεί τον χαρακτηριστικό πετυχημένο άνθρωπο που έχει καταλάβει την ζωή
και την ανθρώπινη φύση αλλά δεν γνωρίζει τον εαυτό του. Έτσι κι ο νεαρός βασιλιάς
της κάρτας μας έχει θριαμβεύσει πάνω στα εκδηλωμένα, εξωτερικά πεδία της ύπαρξης,
ωστόσο έχει πολύ δρόμο ακόμα μέχρι να γνωρίσει και την εσωτερική του ύπαρξη.
Άλλωστε για τον λόγο αυτό ξεκίνησε το ταξίδι του αφήνοντας πίσω του την πόλη
και μπαίνοντας μέσα στα νερά του ασυνειδήτου.

Στο Άρμα υπάρχουν και τέσσερις στήλες που στηρίζουν ένα πέπλο με έναστρο ουρανό.
Αυτά φαίνεται να τον προστατεύουν από τις εξωτερικές επιδράσεις, βοηθώντας τον
να συγκεντρώσει την ενέργεια του. Φυσικά η προστασία μπορεί να καταλήξει σε απομόνωση
απ΄ όσα συμβαίνουν γύρω του. Ακόμα το πέπλο με τον ουρανό είναι ίσως μια αναφορά
στο «άρμα του Ήλιου» που διασχίζει καθημερινά τον ουρανό αποτελώντας έτσι σύνδεσμο
με την παγανιστική λατρεία του Ήλιου.

Τέλος το σύμβολο πάνω δεξιά είναι βέβαια του ζωδίου του Καρκίνου στο οποίο αντιστοιχεί
Το Άρμα αν και όπως έχω πει η συσχέτιση αστρολογίας και Ταρό είναι συχνά αμφιλεγόμενη.
Πάνω αριστερά υπάρχει το εβραϊκό γράμμα “Cheth" πού μπορεί να μεταφραστεί σαν φράχτης.
Έχουμε αναφέρει ότι κάθε μεγάλο αρκάνα του Ταρό αντιστοιχεί σ’ ένα δρόμο του
Δέντρου της Ζωής και κατ’ αντιστοιχία σ’ ένα από τα 22 γράμματα του εβραϊκού αλφαβήτου.

Συμβολισμός

Στην προηγούμενη κάρτα είδαμε τους Εραστές  να στέκονται αναποφάσιστοι μπροστά
σ’ ένα σταυροδρόμι καθυστερώντας την διαδικασία της ανάπτυξης της προσωπικότητας
μέχρι να ξεπεραστεί η σύγκρουση των αντιμαχόμενων δυνάμεων στη ζωή μας.
Τώρα στο Άρμα φαίνεται ότι το αποτέλεσμα ήταν θετικό αφού οι αντίθετες δυνάμεις,
αν και δεν μπορεί να πει κανείς ότι συνεργάζονται άψογα, τουλάχιστον σπρώχνουν
το Άρμα προς τα εμπρός. Έτσι η κάρτα αυτή συμβολίζει κυρίως τον θρίαμβο του νου,
το ξεπέρασμα των αντιφάσεων και τον ισχυρό χαρακτήρα που πετυχαίνει τον έλεγχο
πάνω στις διαφορετικές παραμέτρους της ζωής μας. Η περίοδος της αναζήτησης και
της εφηβείας έχει πια τελειώσει. Ο νεαρός βασιλιάς της κάρτας έχει ξεπεράσει το
στάδιο των κληρικών που γονάτιζαν άβουλοι μπροστά στον Ιεροφάντη ,
όπως επίσης και το στάδιο των νεαρών Εραστών που δεν ήξεραν ποιο δρόμο να πάρουν.
Ο ήρωας μας ενήλικος πια ξεκινάει το ταξίδι του με αποφασιστικότητα και θέληση
προκειμένου να διεκδικήσει το θέση που του αξίζει και είναι πλέον οι πράξεις αυτές
που θα δείξουν το κατά πόσο έχει αφομοιώσει τα μαθήματα των προηγούμενων καρτών.

Βλέπουμε ότι κρατάει το σκήπτρο του Μάγου αν και δεν το σηκώνει προς τον ουρανό
αφού δεν ζητάει άνωθεν καθοδήγηση όπως εκείνος. Άλλωστε το πέπλο πάνω
στις τέσσερις στήλες τον κρύβει από την όποια επικοινωνία με τις ανώτερες δυνάμεις.
Το πέπλο αυτό, όπως και οι στήλες, μας θυμίζουν κάπως την Αρχιέρεια
αλλά ας μην έχουμε την αυταπάτη ότι ο ήρωας μας κατάφερε να αποκαλύψει
τα μυστικά της και να σηκώσει το πέπλο της. Είπαμε ότι η γνώση και η επιτυχία του
είναι ακόμα σε εξωτερικό επίπεδο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ο γιος της
Αυτοκράτειρας με τον Αυτοκράτορα, άλλωστε ο αριθμός της κάρτας, επτά,
είναι το άθροισμα του τρία (Αυτοκράτειρα) και τέσσερα (Αυτοκράτορας).
Στη κάρτα φαίνεται να έχει αφήσει πίσω την πόλη, που είναι το βασίλειο
του πατέρα του, όπως και τη φύση, που είναι το βασίλειο της μητέρας του,
και βουτάει στα νερά του ασυνειδήτου ξεκινώντας το ταξίδι για την ανακάλυψη
του εαυτού του.

Αλλά το επτά δεν είναι μόνο το άθροισμα 4+3. Επτά είναι ορατοί πλανήτες
που καθόριζαν τα όρια του ηλιακού μας συστήματος πριν την ανακάλυψη
των τηλεσκοπίων. Αντίστοιχα επτά είναι τα στάδια μετασχηματισμού στην αλχημεία
και επτά είναι οι μέρες της εβδομάδας που καθορίζουν το ρυθμό της ζωής μας
στις σύγχρονες πόλεις. Επίσης επτά είναι τα κύρια κέντρα ενέργειας (τσάκρας)
στο σώμα μας που η σταδιακή ενεργοποίηση τους σηματοδοτεί την ανάπτυξη
του ανθρώπου από το ζωικό στο θεϊκό επίπεδο. Έτσι το επτά είναι ο αριθμός
που ολοκληρώνει μια ενότητα και βέβαια επιτρέπει σε μία άλλη να ξεκινήσει.
Είναι λοιπόν ο αριθμός του μετασχηματισμού. Με το Άρμα ολοκληρώνεται
η πρώτη επτάδα των 21 μεγάλων αρκάνα (εξαιρουμένου του Τρελού)
που μπορούν να χωριστούν σε τρεις επτάδες οι επτά τριάδες. Έτσι με την κάρτα
αυτή ολοκληρώνεται το ταξίδι στην πρώτη επτάδα, γι’ αυτό βλέπουμε το νεαρό
βασιλιά να ενσωματώνει χαρακτηριστικά των προηγούμενων καρτών, και ταυτόχρονα
αποτελεί ένα ξεκίνημα που όπως είδαμε έχει να κάνει με την ενηλικίωση μας.

Είναι λογικό ο ήρωας μας, έχοντας την κληρονομιά των αρχετυπικών φιγούρων
που συναντήσαμε στις πρώτες κάρτες του Ταρό και καθώς έχει ξεπεράσει
την δοκιμασία των Εραστών, να ξεκινάει το ταξίδι του με φουσκωμένο εγώ,
γεμάτος εμπιστοσύνη για τον εαυτό του. Πιθανώς δεν γνωρίζει το πάθημα
του Φαέθων, γιου του Απόλλωνα, που θέλησε μια μέρα να οδηγήσει το άρμα του
ήλιου στους ουρανούς αλλά λόγω της ανικανότητας του να το διευθύνει παραλίγο
να κάψει τη γη και τιμωρήθηκε με θάνατο από τον Δία. Έτσι είναι πιθανό και
ο νεαρός βασιλιάς μας να πέσει σε ύβρη στα επόμενα στάδια του ταξιδιού του,
ή αλλιώς στις επόμενες κάρτες του Ταρό. Αυτό θα εξαρτηθεί από τον σκοπό του
ταξιδιού του και από το πώς θα ανταποκριθεί στις δυσκολίες και στους πειρασμούς
που θα συναντήσει. Το ταξίδι του μπορεί να είναι σαν την εκστρατεία του Μεγάλου
Αλεξάνδρου που προσπάθησε να κατακτήσει τον γνωστό τότε κόσμο ή σαν το ταξίδι
του Οδυσσέα στην προσπάθεια του να γυρίσει σπίτι ξεπερνώντας μάγισσες, τέρατα
και γίγαντες. Και στις δύο περιπτώσεις το εξωτερικό ταξίδι είναι συμβολισμός
του εσωτερικού ταξιδιού για αυτογνωσία και το Άρμα είναι το όργανο με το οποίο
ορμάμε μέσα στη ζωή και εξερευνούμε τις δυνατότητες και τους περιορισμούς μας.
Έτσι ας μην παρεξηγούμε τον ήρωα μας αν έχει λίγο παραπάνω εγωισμό απ’ όσο ίσως
θα έπρεπε. Πως αλλιώς θα έβρισκε το θάρρος να βουτήξει μέσα στη ζωή; Ας του
ευχηθούμε να την ζήσει όσο πιο γεμάτα μπορεί έτσι ώστε και οι περιπέτειες του,
που θα συναντήσουμε στις επόμενες κάρτες του Ταρό, να έχουν ενδιαφέρον. Αν δεν
τα καταφέρει, τότε απλά τον περιμένει η κάρτα νούμερο δεκατρία (XIII), αυτή
του Θανάτου, συμμετρική του στο δεύτερο μισό των μεγάλων αρκάνα.

Στο Καββαλιστικό Δέντρο της Ζωής Το Άρμα συνδέει την τρίτη σφαίρα
της Κατανόησης (Binah) με την πέμπτη της Αυστηρότητας (Gevurah).
Όπως είπαμε παραπάνω με Το Άρμα ολοκληρώνεται η πρώτη επτάδα των
μεγάλων αρκάνα, έτσι είναι η τελευταία φορά που κατεβαίνουμε από το ανώτερο
στο ανθρώπινο επίπεδο ή αντίστροφα είναι ο πρώτος δρόμος που συναντούμε
προς το ανώτερο επίπεδο καθώς ανεβαίνουμε το Δέντρο της Ζωής. Βρισκόμαστε
στην αριστερή στήλη της Μορφής και η πέμπτη σφαίρα της Αυστηρότητας
μας φέρνει αντιμέτωπους με τους περιορισμούς και τις δυνατότητες μας
κάνοντας μας να δούμε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. Βιώνοντας
το επίπεδο αυτό μπορούμε να ξεπεράσουμε τους φόβους μας και να διασχίζουμε
την άβυσσο της Γνώσης φτάνοντας στην ανώτερη Κατανόηση. Όπως είπαμε
είναι ο θρίαμβος του νου που φέρνει ισορροπία πάνω στις αντιμαχόμενες δυνάμεις
της ζωής μας.
Μιας και αναφέραμε στην αρχή το εβραϊκό γράμμα Cheth(φράχτης) του δρόμου αυτού
ας πούμε δυο λόγια παραπάνω. Το γράμμα αυτό μας δείχνει ότι ο ήρωας μας
απολαμβάνει την θεϊκή προστασία, αφού ακόμα δεν έχει διαπράξει κάποια ύβρη,
αλλά χωρίς να βρίσκεται σε άμεση επαφή με το θείο. Όπως είπαμε το πέπλο πάνω
από το άρμα του περιορίζει την όποια επικοινωνία και ο ίδιος νοιώθει να έχει πλήρη
έλεγχο των πράξεων του ίσως χωρίς να γνωρίζει ότι το πεδίο της δράσης του είναι ήδη
περιορισμένο, αφού συχνά δεν βλέπουμε τον φράχτη που μας προστατεύει και
ταυτόχρονα μας περιορίζει.

Ερμηνεία

Σε συμφωνία με όσα έχουν ειπωθεί παραπάνω Το Άρμα σε όρθια θέση δείχνει άνθρωπο
με ισχυρή θέληση και αποφασιστικότητα που διατηρεί τον έλεγχο των καταστάσεων.
Μπορεί να υπάρχουν αντιφάσεις, αυτές όμως δεν εκδηλώνονται αφού προς το παρών
υποτάσσονται σε μια ανώτερη αρχή. Η κάρτα έχει θετική ερμηνεία αρκεί μην μείνει
κάποιος στην εξωτερική επιτυχία και φουσκώσει ο εγωισμός του. Το ζητούμενο είναι
να διατηρηθεί η ισορροπία και για να επιτευχθεί αυτό ίσως χρειαστεί και εξωτερική
βοήθεια.

Φυσικά οι αντιφάσεις τονίζονται περισσότερο όταν Το Άρμα βρεθεί ανάποδα.
Τότε δεν υπάρχει η απαραίτητη αποφασιστικότητα που θα διατηρήσει τον έλεγχο
ανάμεσα στις αλληλοσυγκρουόμενες ορμές. Τα συναισθήματα υπερισχύουν του νου
με αποτέλεσμα να μην μπορεί να χαραχθεί μια σταθερή πορεία. Ίσως υπάρχουν κρίσιμα
πράγματα που δεν τα γνωρίζουμε, όπως συνέβη στον Οιδίποδα, και πάντως δεν έχει
νόημα να επιμείνουμε στον δρόμο που πήραμε. Ας αναβάλουμε το ταξίδι,
ας αναζητήσουμε καινούργιες προσεγγίσεις ή ας ξαναγυρίσουμε στους Εραστές ώστε
να λύσουμε τα διλήμματα της ζωής μας και να πάρουμε αποφάσεις.

Δημήτρης Αντωνιάδης atraposoline.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: